11.10.2016

Cunda Adası-Ayvalık

Küçükken çok inanmıştım
Eğer çok istersen her şey mümkün
İnanmak zor değil
                                   Beni Sen İnandır-Pinhani


Yüzümde küçük bir gülümseme yaratan şeyleri seviyorum. Sonunun ne olacağı, nereye gideceği önemli değil. Ben "o an"ı seviyorum.

"Bir şey sizi bir anlığına bile olsa mutlu ettiyse, ondan pişman olmamalısınız." diye bir söz duymuştum. Son zamanlarda buna göre şekillendiriyorum hayatımı ve şimdiden çok kez mutlu oldum. Pişmanlık denen şeyle pek yakın ilişkim yoktu ama artık hiç takmıyorum geçmişte ne olduğunu.

Affetmenin mümkün olmadığını düşünürdüm. Kindar bir yapım vardı, yine de sonra dönüp insanları o kusurdan vuramadım, hep kendimi yedim durdum. Hala unutmadığım, unutamayacağım şeyler var elbet ama affediyorum. Hayat bir şeyleri içimizde nefrete dönüştürmek için çok kısa.

Ne geçmişe saplanmak ne de sürekli geleceği planlamak mutlu ediyor. İkincisini yapmaktan hala kendimi alamasam da anı yaşamaktan geri kalmıyorum. Bir anda karar verebilen biri olarak zorlanmıyorum bunda da. Gerçekten daha iyiyim.

Öğrendiğim bir şey daha var. Yanımızda olacak insanları biz seçmiyoruz, yanında olacağımız insanları biz seçiyoruz. Ve kimin ne söylediği hiç önemli değil. Ayıpmış, adetmiş umursamamak lazım. Ben buyum diyebilmek. Sırf aile bağın var diye birini, tamamen yabancı birinden daha çok sevmen gerekmiyor mesela. Ailen birileriyle görüşüyor, bir yerlere gidiyor diye eşlik etmen de gerekmiyor, en azından 20 yaşındaysan. Bunun farkında olmak bazen acı verici olabilse de, savaşmak lazım.

Bana gelirsek, öyle kanlı bir savaşın içinde değilim. Ama bir şeyler için çabalıyorum. Hayatımı güzel bir yere iteklemek için uğraşıyorum. Kendimi bazen hiç olmayacak yerlerde, hiç olmayacak kişilerle bulsam da vazgeçmeyeceğim. Her şey kendi kendine yoluna giriyor zaten.