20 Mayıs 2017 Cumartesi
20.05.2017
Tesadüfen çekilen resimler, hep daha güzel.
Beni sevmesen de görmesen de hayat sürerdi yine
Ama kendimi sevmezdim şimdiki kadar
Hayatı yaşayışımız, bakış açımız ve bildiğimizi sandığımız pek çok şeyin yanlış olduğunu düşünüyorum son zamanlarda. Yanlış anlıyoruz hayatı, bu yüzden de hep kötü bir hayatın içinde bulunmaktan şikayet ediyoruz. "Bundan daha iyi bir hayata sahip olabilir miydim acaba?" sorusunu en az bir kere soruyoruz ve en az bir kere "Yok ya, daha ne kadar iyi olabilir ben seçtim bu hayatı sonuçta." diyebiliyoruz. Aslında, daha iyisi var.
Gerçekten daha iyisi var. Bu yaşadığımız hayattan daha iyisi de var daha kötüsü de. Biz sadece daha kötüsünün farkındaymış gibi davranıyoruz. Daha iyi bir hayatın varlığından haberdar olmanın bizden bir şeyler götüreceğini, sahip olduğumuz hayattan şikayet etmeye başlayacağımızı sanıyoruz. Oysa önemli olan daha iyisine sahip olmak değil, her zaman daha iyisi vardır. Bizim için daha iyi olan hayat hiç mutlu etmeyebilir. Önemli olan iyisini seçmektense içinde iyi hissettiğimiz hayatı seçmek.
Şu an yaşadığım her şeyin daha iyisine sahip olabilirdim. Bambaşka koşullarda, bambaşka yerlerde olabilirdim. Hayatımdaki insanlar, hayata bakış açım, yediğim yemekler, gördüğüm manzara, yürüdüğüm yollar, hissettiklerim bambaşka olabilirdi. İçinde bulunduğum hayata girmeden önce de girdikten sonra da birçok seçim hakkım vardı, bambaşka bir yolu seçebilirdim. Yürüdüğüm bambaşka bir yol olsaydı belki ondan da mutlu olabilirdim çünkü bu hayatı yaşamıyor olurdum. Eminim, ki hiçbir şeyden emin olamayan biri olmama rağmen, bu hayatta yaşadıklarımdan daha iyi hissedemeyecektim. Öyle sanacaktım biliyorum ama sırf bunu yaşamadığımdan.
Beni mutlu eden şeyleri düşündükçe "Ne saçma, ne basit şeylerden mutlu oluyormuşum ben." demiyorum. Çünkü benim için hiç saçma olmadı. Hiç de olmayacak. Hayatı başkalarının bakış açısına göre yaşamamayı, kendi değerlerine başkalarının gözünden değer biçmemeyi öğreneli oldu biraz. O zaman öyle mutlu oluyordum, öyle davranmayı seviyordum, hayatımda var olan insanları seviyordum. Şimdiki hayatımdan nasıl mutluysam o zaman da mutluydum işte. Mutlu olmadığım yerde duramıyorum ben, bir şekilde eninde sonunda kaçıyorum çaktırmadan.
Bambaşka bir yolu seçebilecekken bu hayatı seçmemden hiç pişman değilim. Zaten kendi yaptığınız bir şeyden de pişman olmamalısınız. Sebebini siz bilmeseniz içinizde bir yer kesin biliyor. Önemli olan sebebi duymak değil, onu seçmiş olmak. Her zaman hayatınızdan daha iyi bir hayata sahip olabilirdiniz veya daha kötüsüne. Olan halinden memnunsanız, iyi ve kötünün varlığından haberdar olmak hiçbir şey kaybettirmiyor.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder