Birinin sesini duymak bazen en önemli şey olabiliyor.
Ahmet Batman
Sesini sevdiğimiz insanlar vardır, sesinden öpmek istediğimiz insanlar... Bir de tutulmayan sözler... Aslında normalde birbiriyle pek alakası olmayan şeyler bunlar ama eğer bir insan sizi arayacağına söz verdiyse bir bütün oluyorlar. Kim bilir, belki bir işi çıkmıştır, telefonu bozulmuştur, müsait olamamıştır bir türlü. Belki de ölmüştür. Hemen kötü düşünmek de olmaz ama ne demişler; "Hayallerin ne kadar büyük olursa, hayal kırıklığın da o kadar gürültülü olur."
Benim hayal kırıklığım çok ses çıkarmadı öyle. İnletmedi sesi yeri göğü. Ama kendi içimden duydum o kırılma sesini ben. Hani bir cam düşer ve yere değer değmez tuzla buz olur ya. Hayaller de cam gibi işte. Tuzla buz oluyor kırılınca ve parçaları da birleşmiyor. Yani aynı hayali bir kez daha kuramıyorsun. Yerdeki parçalar da zaten karışmış, bir yapbozun parçaları gibi tamamlayamıyorsun.
İnsanlara izin verdiğimiz sürece kırıyorlar kalbimizi. İçimizi onlara açtığımız sürece saltanatları. Anlamıyorlar, bilmiyorlar, farkında değiller hiçbir şeyin. O yüzden izin vermeyelim işte. Açmayalım içimizi sonuna kadar. Çünkü en son ve en çok üzülen de biz oluyoruz sonra. Tüm acı birikip bize patlıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder