22 Ekim 2015 Perşembe
28.07.2015 - vol.2
Bilgi: Derin depresyonda olan ve ara ara intihardan bahseden kişiler neşeli bir döneme girerlerse psikolojide bunun intihar habercisi olabileceği düşünülür. Çünkü karar alınmıştır. Acı bitmiştir.
(İnternet)
Geçeceğini bildiğin halde canını acıtır bazen bazı şeyler. Biliyorsundur az zaman kalmıştır geçmesine, belki de o yüzden çok yanar canın. Aşk değil sanki bu ve kimseye anlatamıyor olmak yakıyor canımı. Tüm acıyı içime atmaktan yoruldum. Ama kime anlatırsam anlatayım yargılanacağımı biliyorum. Ve benim iyiliğim için söylenen lafların, acının üzerine tuz bastığını. Bitecek tüm acı ama buna alışmışken çok da hissetmiyorum canımın yandığını. Yeni bir acının başlamasından korkuyorum belki de. Belki de iyi bir şeyler olacağına dair inancım yok benim artık. Umut denen o şeyi öldürüyorlar sanki. Ben içimde bir yerde yaşıyorum mutlu olduğum zamanları ve gerçeklerin yüzüme vurulması sadece hayallerimi öldürüyor. Hayal kurmuyorsa bir insan yaşamış sayılmaz ve ben de zaman zaman koptuğumu hissediyorum yaşamdan. Sanki içinde bulunduğum hayat bir filmmiş gibi. Kimseden değer görmeyen, hayatı boyunca hiç kimsenin olmazsa olmazı olmamış bir kızın hikayesini anlatan sıkıcı bir film izliyorum sanki. Özlemiyorum da artık çünkü güzel zamanlarımızın sadece benim için güzel ve sadece benim için önemli olduğunu görebiliyorum. Özlemeye değer tek bir an bile geçirmemişiz. Çünkü o orada değilmiş. Tek başıma yaşadığım anılarımı özlemem ben. Derin depresyonda mıyım bilmiyorum aslında. İntihar fikri gelmiyor aklıma ama ne yapacağım hakkında bir fikrim olmuyor bazen. İçimdeki sese göre davranıyorum. Kalbimin sesine artık güvenmiyorum da, aklımın derinlerinden gelen o sesi duyabiliyorum. Mantığımın sesini. Ve o sesin aşktan uzak durmamı söylediğini de...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder