Kalksam duraktan dolmuş gibi
Arka koltukta unutulmuş gibi
Terliklerimle gelsem sana
Sonunda aşkı bulmuş gibi
Eksik Bir Şey-Ezginin Günlüğü
Aklımdan çıkmıyor ki. "Aklım çıkacak, o çıkmıyor." derler ya. Öyle işte. Karman çorman bir döngüdeyim ve bu sefer zararda değilim. Aşık olmayınca zarar oranınız azalıyor. Ama bir şeyler hissetmenin yarattığı ağırlık da var tabi. Geçmişten gelen bir şey mi bu, yani orada kalanların etkisi mi bilmiyorum. Çok küçük olaylar beni aptallık derecesinde etkilediğinden bilemiyorum neye, nereye takılı kaldığımı. Ben insanlarla anı biriktirmeyi seviyorum. Yaşanan en küçük şeyin bile anı olarak kalmasını.
Aksi gibi sevemedim anısız insanları. Anısız olmak yani yaşanan her şeyi bir çırpıda silip atabilmek kabus benim için. Büyük yaşanmışlıkları değil de küçük şeyleri hatırlayan insanları daha samimi buluyorum bir de. Ufak detaylar mutlu eder her insanı çünkü. Aksi gibi hiç tanımadım öyle birini. En küçük detaylara hep ben takıldım. Hep ben üzüldüm öyle olunca. Önemsiz denen şeylerin önemli olması bu bir yandan da. Söylediğim, yaptığım küçük bir şeyin hatırlanması, belki benim bile söylediğimi, yaptığımı fark etmediğim. Böyle bir değere hep hasret kalacakmışım gibi hissediyorum, olsun. Belki şansım döner bir gün. Belki bir gün gerçekten bir değerim olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder